1992’de Çin’den Amerika’ya gitmekte olan bir gemiden denize bir konteyner düştü ve pasifik okyanusuna tam 29.000 plastik ördek yayıldı. 10 ay sonra ilk plastik ördekler Alaska Sahiline vurdu. O zamandan beri ördeklere Hawai’de Güney Amerika’da , Avusturalya’da hatta Kuzey Kutbu’nda bile rastlanıyor. Ancak 2000 kadar Ördek , Japonya , Alaska , Kuzey Pasifik ve Aulet Adası arasında kalan akıntının oluşturduğu Kuzey Pasifik Girdabına yakalandı . Girdaba yakalanan nesneler genellikle girdabın içinde kalır , aynı yolu izlerler , sürekli aynı sularda dolaşıp dururlar. Ama bu her zaman olmaz. Yolları hava değişimlerinden , denizdeki fırtınalardan ya da bir grup balinanın yollarına çıkmasıyla değişebilir. Plastik ördeklerin kaybolmasından 20 yıl sonra bile hala dünyanın pek çok sahiline vuran ördekler vardır. Girdaptan çıkan ördek sayısı arttıkça , serbest kalmanın mümkünatı artar.
Yıllar boyu aynı sularda geziyor olsanız bile elbet bir gün sahile ulaşmanın yolunu bulursunuz.
İşte bu ayrılığın ilk günlerinde bu girdabın ortasındayım. Belki etrafımda aynı durumda bir çok insan var ama siz de bilirsiniz, herkesin acı eşiği kendine özeldir ve herkes kaldıramayacağını hisseder, boğulmanın, bu nefessiz kalmanın bitmeyeceğine inanır. Arkasına sığınırsın "Allah insana kaldıramayacağı acıyı vermez " lafının ... İşe yaramaz ama bir çok söz gelir aklınıza. Türlü ruh hallerinden geçersiniz. Bir güçlü , bir zayıf , yeri gelir ağlar yeri gelir duvar gibi dimdik olursunuz. Sonra sosyal medyanın birinden bir ileti gelir , sevgi - li bir yerde hayatını idame ettirmektedir. Oysa daha çok yenidir her şey , oysa sen gitgide girdapta daha da boğulduğunu hissederken , öte yanda akıp gitmekte olan bir hayat vardır. oysa o sevgi-li dir halen , "sevgi" nize haiz kişidir halen. O zaman bir yerden su almaya başlarsın daha da dibe batmaya başlarsın. Panik halinde bu deliği kapatmak için bir araç ararsın . Bulduğun her şey bırak kapatmayı daha da batmanı sağlar. Ne çivi çiviyi söker , ne donanı buzla ovmak işe yarar... Tüm atasözleri ıskartaya çıkar. "Zaman" der herkes , o zaman geçmek bilmez. Zaman hiç bir şeye derman olmaz , geçmek bilmez. Sanırım bu hisler , ister kadına ait ister erkeğe ait olsun, tüm kalpler için geçerlidir. sevgi-li der ki " biz birbirimizin güncesi değiliz , bana yazma daha fazla..." İşte o an bir çıkış yolu , bir blog bulursun , bilinmeyen kimselerle acını paylaşmak için, sosyal medyada saklı olduğun , saklı insanlara içini dökebildiğin , seni anlayacağını , paylaşacağını sandığın saklı insanlara. Başka çiviler ile çivini sökmek yerine , bu bloga "kerpetenmiş" gözüyle bakıp içini dökersin.
Devamı gelir mi bilinmez ... Gelirse her zaman böyle melankoli olmaz... Belki benimde yolum bir balina sürüsüyle , bir ters akıntı ile değişir, ben de belki bir gün sahilime kavuşurum...
Binlerce ördekten biriyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder